Als lid van de kwaliteitscommissie CVRM heeft huisarts Wiljan Ouwendijk een bovengemiddelde belangstelling voor hart- en vaatziekten. Indicatoren ziet hij als waardevolle feedback. Een aanleiding om het gesprek met elkaar aan te gaan. Maar, zegt hij, het mag geen molensteen worden. Voor de nabije toekomst ziet hij preventie als grootste uitdaging.
Leuke puzzel
Wiljan: “Ik zit in de kwaliteitscommissie, omdat ik het erg belangrijk vind dat iedereen in de regio streeft naar gelijkwaardige zorg. 
Wil je als regio goed voor de dag komen, dan hoort daar ook bij dat je je cijfers makkelijk boven tafel kunt krijgen. Vanuit een eenduidig systeem. Een benchmark is alleen nuttig als hulpmiddel om te leren. Hoe kan het dat ik afwijk van de landelijke benchmark? Heb ik iets niet goed geregistreerd? Of is het een weloverwogen keuze bij deze specifieke patiënt? Die professionele autonomie moet er natuurlijk wel altijd zijn. De indicatoren mogen geen molensteen worden. Persoonsgerichte zorg is waar het naar toe moet. Maatwerk kan alleen als je er bewust voor kunt kiezen bij een patiënt af te wijken van de streefwaarden.
Ben Röling, mijn oude opleider en ex-bestuurslid van de Zorggroep, heeft mij gevraagd lid te worden van deze kwaliteitscommissie. Hij wist dat ik het jaar op de interne erg interessant vond. Ik denk dat ik een beschouwende dokter ben. Het is de puzzel. Wat is er aan de hand? Wat is zinvol?”
Graag in gesprek
“Vooral via de jaarlijkse nascholingen delen we nieuwe richtlijnen, of verdiepingen op CVRM-onderwerpen, met collega huisartsen en praktijkondersteuners Somatiek. Daar hoor je ook hoe anderen bepaalde zaken aanpakken. Overigens ga ik ook buiten de scholingen graag met collega’s in de regio in gesprek over CVRM. Het is mooi om kennis en ervaringen uit te wisselen. ‘Hoe doe jij dat nou?’ Schiet me gerust hiervoor aan! Hetzelfde geldt voor patiënten. ‘Wat vinden ze er nou echt van?’ Ik spreek ze natuurlijk over de behandeling, maar niet over hoe ze die behandeling ervaren.”
Thuis bloeddruk meten
“Ik bespeur bij mijzelf en mijn collega’s na anderhalf jaar corona een vermoeidheid. En dat is voor ons allemaal een uitdaging. Het is lastig om met volle agenda’s tijd vrij te maken voor andere zaken dan de directe patiëntenzorg. Op dit moment gaat vrijwel al onze tijd naar het weer goed opstarten, achterstanden wegwerken, een inhaalslag maken. Corona heeft ook gebracht dat een deel van de zorg nu thuis plaatsvindt in plaats van op de praktijk. Er is meer monitoring op afstand gekomen. Veel mensen meten nu thuis zelf hun bloeddruk. De waarden geven ze door via ons patiënten portaal. Dat bevalt beide partijen heel goed.”
Voordelen creëren
“De grootste en moeilijkste uitdaging is preventie. Mensen moeten iets doen, waarvan ze niet zeker weten of het zal helpen. Er zijn veel mensen die niet voor preventie open staan. Hoe krijg je hen zover dat ze actie ondernemen? Actie op dingen, waarvan ze op dit moment geen last hebben. Je moet er, op de een of andere manier, voor zorgen dat zij toch voordelen ervaren. Ik denk aan meer lokale samenwerking tussen eerstelijnszorgprofessionals, de gemeente en bijvoorbeeld lokale ondernemers. Hoe leuk zou het zijn als de lokale supermarkt juist de gezonde keuzes in de aanbieding doet? Daar zie ik ook echt een mooie taak voor de Zorggroep!”